We hebben recent een nieuw artikel gepubliceerd ‘No negative effects of boat sound playbacks on olfactory-mediated food finding behaviour of shore crabs in a T-maze‘ en het is vrij toegankelijk (HTML/PDF)! Het onderzoek is uitgevoerd door Jostijn J. van Bemmelen, Hans Slabbekoorn en ondergetekende.
We zijn geïnteresseerd in het effect van menselijk geluid van mariene dieren. Het ligt voor de hand om te verwachten dat lawaai gedrag verstoord waar het dier biologisch relevant geluid voor gebruikt. Desondanks zou het ook kunnen dat lawaai dieren afleidt waardoor ze minder goed zijn in het oppikken van andere (niet-geluid)signalen, bijvoorbeeld geuren.
Om dit te onderzoeken hebben we strandkrabben in T-mazes laten zoeken naar voedsel. We hebben voedsel in één van de twee uiteindes van een T-maze geplaatst. De krab kon dit voedsel niet zien, en het maakte geen geluid, dus de krab moest het vinden op basis van geur. Om dit mogelijk te maken hebben we een continue waterstroom van beide uiteinde naar het beginpunt gecreëerd (zie het onderstaande gifje met gekleurd water). We hebben twee krabben tegelijkertijd getest en hebben de helft van alle krabben blootgesteld aan opnames van bootgeluid, en de andere helft aan opnames van achtergrondgeluid onder water. Uit de resultaten bleek dat krabben die aan bootgeluid zijn blootgesteld waren, niet langzamer of minder efficiënt waren in het vinden van voedsel dan krabben die aan achtergrondgeluid zijn blootgesteld. Op basis hiervan concludeerde we dat bootgeluid het gebruik van geur door krabben in dit experiment niet negatief beïnvloede.
In de bovenstaande YouTube-playlist vind je een aantal trials als voorbeeld van het verloop van de experimenten en wat extra video’s over hoe we de experimenten hebben uitgevoerd.